Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Krotoszynie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 18-03-2016 r.

Sąd Rejonowy w Krotoszynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Małgorzata Kurjata

Protokolant: st. sekr. sąd. Regina Jasińska

przy udziale Prokuratora: Marii Kołodziejczyk

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 18 marca 2016r. sprawy:

K. P.

s. S. i Ł. zd. Z.

ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

w dniu 9 listopada 2015 roku na trasie O. W.. – K. oraz w K. woj. (...), w ruchu lądowym, na drodze publicznej, na ul. (...) kierował w samochodem osobowym marki V. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości (zgodnie z opinią (...) promila – 0,70, promila oraz 0,56 promila – 0,60 promila alkoholu we krwi)

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 kk

1.  Oskarżonego K. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyżej opisanego tj. występku z art. 178a § 1kk i za to na podstawie tego przepisu skazuje go na karę 70 (siedemdziesiąt) stawek dziennych grzywny, przy przyjęciu iż jedna stawka dzienna grzywny stanowi równowartość 10 zł (dziesięć złotych),

2.  Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka w stosunku do oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 (trzech) lat,

3.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres jego zatrzymania w dniu 9 listopada 2015 r. przy czym 1 dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się 2 dziennym stawkom grzywny,

4.  Na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego środka karnego zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od 9 listopada 2015r.,

5.  Na podstawie art. 43a § 2kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 zł (pięć tysięcy złotych)

6.  Na podst. art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 737,62 zł (siedemset trzydzieści siedem złotych 62/100) i wymierza mu opłatę w wysokości 70,00 zł (siedemdziesiąt złotych).

(-) Małgorzata Kurjata

II K 37/16

UZASADNIENIE

Oskarżony K. P. w dniu 8 listopada 2015r. zjadł kolację składającą się z dwóch kanapek, a pomiędzy godziną 18 a 19 wypił dwa drinki, tym samym spożył koło 400 gram wódki. 9 listopada 2015r. rano, przed wyjazdem z domu z O. do pracy w K., wypił jedynie kawę. Po godzinie 6 wyjechał do pracy, po wjeździe do miejscowości K., na ulicy (...) został zatrzymaniu do kontroli drogowej przez patrol Policji. W trakcie kontroli policjanci wyczuli woń alkoholu. O godzinie 6.20 oskarżony został poddany badaniu przy pomocy alcoblow – wynik był pozytywny. Poziom alkoholu we krwi w chwili pierwszego badania podczas kontroli wyniósł co najmniej 0,56 promila. Oskarżony został przewieziony do Komendy Powiatowej Policji w K., gdzie został ponownie sprawdzono stan trzeźwości. Badanie A. A 2.0 numer (...) o godzinie 6.33, 6.35, 6.50 wykazało odpowiednio 0,27 mg/l, 0,24 mg/l, 0,22 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

(dowód: opinia biegłego k. 60-65, wyjaśnienia oskarżonego k. 14, protokół użycia alkotestu k. 2, świadectwo wzorowania, protokół zatrzymania osoby k. 4)

Oskarżony K. P. ma 60 lat, jest żonaty i ma 2 dzieci. Żona oskarżonego jest emerytką. Oskarżony z zawodu jest elektromonterem, pracuje w firmie (...) Sp. Jawna w K. na stanowisku kierowca monter, z miesięcznym wynagrodzeniem około 1600 zł netto. K. P. jest osobą karaną (karat karna k. 25).

Oskarżony K. P. przesłuchiwany pierwszy raz w postępowaniu przygotowawczym (k. 14) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu złożył wyjaśnienia. Podał, iż w dniu 9 listopada 2015r. w godzinach 18-19 wypił dwa drinki czyli około 200 gram wódki. Wyjaśnił także, iż ostatni posiłek spożył w dniu 9 listopada 2015r. przed wypiciem drinków. Podczas kolejnego przesłuchania w dniu 7 grudnia 2015r. oskarżony po wstępnym badaniu podczas kontroli drogowej w dniu 10 listopada 2015r., gdy został poproszony przez funkcjonariuszy Policji zaparkowania pojazdu w bezpiecznym miejscu, sięgnął po krople (...) P., gdyż zrobiło mu się słabo. Oskarżony wyjaśnił, iż wziął większy łyk tych kropli, a o tym, że w ich składzie jest etanol dowiedział się później czytając ulotkę. K. P. wyjaśnił także, iż przed wyjazdem z domu wypłukał usta płynem L. P.. Podczas kolejnego przesłuchania w dniu 8 lutego 2016r. oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom w odnośnie spożycia kropli I. C. pomiędzy pierwszym badaniem za pomocą alcoblow a badaniem A. A 2.0. Oskarżony podczas pierwszego przesłuchania nie wspomniał o zażyciu kropli, które mają wysokość w składzie etanol w wysokim stężeniu. Zasady logiki wskazują, iż w przeciętny człowiek poddany badaniu na zawartość alkoholu od razu poinformowałby badającego o fakcie spożycia lekarstwa zawierającego wysokie stężenie alkoholu. Ponadto wyjaśnienia oskarżonego sprzeczne są z opinią biegłego – Zakładu Medycyny Sądowej Akademii Medycznej w P., z której wynika, iż wyniki badań jednoznacznie wskazują, iż podczas badania u oskarżonego występowała końcowa faza eliminacji alkoholu. W sytuacji spożycia lekarstwa na alkoholu lub alkoholu wyniki kolejnych badań odpowiadałyby fazie wzrostu czy równowagi liczbowej charakterystycznej dla procesu wchłaniania alkoholu. Ponadto z opinia biegłego - Zakładu Medycyny Sądowej poważa wyjaśnienia oskarżonego, iż wieczorem poprzedniego dnia wypił 200 gram wódki. Biorą pod uwagę masę, wzrost i wyniki badań na zawartość alkoholu ustalić należy, iż oskarżony wypił w dniu 8 listopada 2015r. około 400 gram wódki. Mając na uwadze opinię biegłego oraz zasady doświadczenia życiowego i logiki Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie spożycia kropli I. C. bezpośrednio przed badaniem oraz co do ilości spożytego alkoholu.

Sąd nie dał wiary przymiotu rzetelnej i kompletnej sporządzonej przez lekarza nedecyny A. B. opinii w zakresie chirurgii ogólnej oraz ortopedii i traumatologii narządu ruchu z dnia 12 grudnia 2015r. W opinii tej biegły przyjął, iż K. P. lek na nadciśnienie – I. cretegi spożył o godzinie 6.00 choć oskarżony w wyjaśnieniach, którym sąd nie dał wiary, podał, iż lek wypił po 6.20 czyli po badaniu alcoblow. Ponadto biegły przyjął dla swoich obliczeń błąd pomiaru o wartości -0,02 mg/l, choć w świadectwie wzorcowania została przyjęta wartość -0,01 mg/l przy pomiarze 0,27 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Opina oparta została na błędnych danych, nie jest zdaniem Sądu kompletna, rzetelna.

Opinia sporządzona przez (...) Medyczny w P. – Katedra i Zakład Medycyny Sądowej zdaniem Sądu jest jasna, logiczna i kompletna. Wnioski są jednoznaczne, opinia nie była podważana przez żadną ze stron. Przy sporządzaniu opinii i obliczeniach poziomu stężenia alkoholu we krwi biegli uwzględnili błąd pomiaru i niepewność pomiaru dla A. A 2.0 zgodnie z danymi zawartymi w świadectwie wzorcowania. Biegli w opinii z dnia 25 stycznia 2016r. ustosunkowali się do wyjaśnień oskarżonego, iż przed wyjazdem z domu wypłukał usta płynem L. P.. Zgodnie z wiedzą, alkohol zawarty w takim środku w ciągu 15 minut od wypłukania jamy ustnej ulega pełnej dekontaminacji przestrzeni jamy ustnej i gardłowo - płucnej od obecności alkoholu. Okoliczność, iż oskarżony przez wyjazdem z domu – przed godziną 6.00 wypłukał jamę ustną płynem nie mogła zafałszować wyników badań na zawartość alkoholu, które miało miejsce o godzinie 6.20,6.33, 6.35, 6.50, gdyż alkohol zawarty w płynie został wydalony z jamy ustnej, gardła i płuc w ciągu 15 minut od płukania. Biegli rozważyli też wersję spożycia płynu na ciśnienie tuż przed badaniem alkotestem. Uwzględnili błąd pomiaru, który wynosił - 0,01 mg/l przy pomiarze 0,27 mg/l – zgodnie ze świadectwem wzorcowania. Biegli szczegółowo pisali metody obliczenia zawartości alkoholu we krwi oskarżonego, rozważali wersje podane przez oskarżonego. Wnioski opinii są jednoznaczne, wskazują, iż oskarżony w czasie objętym zarzutem znajdował się w stanie nietrzeźwości (0,56 promila- 0,60 promila o godzinie 6.20, 0,66 promila – 0,70 promila o godzinie 5.50). Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż opinia spełnia ustawowe wymogi.

Za wiarygodne Sąd uznał badania Alkometrem A 2.0 nr (...) w dniu 9 listopada 2015r. Badania zostały przeprowadzone w prawidłowy sposób, a alkomat miał aktualne świadectwo wzorcowania z dnia 5 października 2015r.

Oskarżony złożył wniosek o skazanie go bez przeprowadzenia rozprawy. Wniósł o wymierzenie mu kary 70 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda, na podstawie art. 43a§ 2 kk orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 zł, orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów w ruchu lądowym na okres 3 lat i zasądzenie kosztów postępowania.

Oskarżony K. P. swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona występku z art.178a §1 kk, gdyż w dniu 9 listopada 2015r. na trasie O. W.. – K. oraz w K., na ulicy (...), na drodze publicznej, znajdując się w stanie nietrzeźwości 0,66 promila - 0,70 promila oraz 0,56-0,60 promila alkoholu we krwi kierował samochodem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Sąd uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 178a§ 1 kk i na podstawie tego przepisu wymierzył karę 70 stawek dziennych grzywny. Ponadto oskarżony składając wniosek o wymierzenie kary w trybie art. 335 kpk wnosił o wymierzenie właśnie kary grzywny w takiej wysokości. Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą uprzednią karalność oskarżonego oraz fakt, iż poruszał się w stanie nietrzeźwości w godzinach, w których ruch samochodowy jest już większy. K. P. ma też stałą pracę. Z uwagi wymienione wyżej okoliczności Sąd przychylił się do wysokości kary grzywny zaproponowanej przez oskarżonego. Przy wymiarze ilości stawek dziennych grzywny Sąd miał na uwadze nagminność przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnianych w okręgu sądu, poziom stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu. Uwzględniając sytuację majątkową, rodzinną i osobistą oskarżonego Sąd ustalił wysokość stawki dziennej na kwotę 10 złotych.

Zgodnie z brzmieniem artykułu 42 § 2 kk w przypadku skazania za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju na okres nie krótszy niż 3 lata. Sąd przychylając się do wniosku oskarżonego o orzeczenie zakazu w najniższym możliwym wymiarze miał na uwadze stopień nietrzeźwości podczas popełnienia przestępstwa. Oskarżony kierował po dość ruchliwej drodze kilkadziesiąt kilometrów.

Na podstawie art. 63 § 4 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonego środka karnego okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 9 listopada 2015r.

Oskarżony został zatrzymany w dniu 9 listopada 2015r. Zgodnie z dyspozycją art. 63 § 1 kk zatrzymanie to zostało zaliczone na poczet kary grzywny, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny.

Zgodnie z art. 43 a § 2 kk zasądzono od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 5000 zł. Wymierzając świadczenie w jego dolnych granicach Sąd miał ma uwadze sytuację materialną oskarżonego, poziom stężenia alkoholu we krwi.

O kosztach sądowych i opłacie sąd orzekł na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 kpk uwzględniając wniosek Prokuratora. Z uwagi na sytuację materialną oskarżonego, możliwości zarobkowe oraz sytuację osobistą i rodzinną a także wniosek oskarżonego o obciążenie go kosztami postępowania Sąd zasądził od K. P. na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów sądowych, na które składają się: 40 zł za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym - § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym z dnia 18 czerwca 2003r. (tj. Dz.U. 2013, poz. 663 ze zm.), 30 zł za uzyskanie karty karnej (§ 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz. U. 2014, poz. 861, ze zm.), 60 zł koszty badania oskarżonego na zawartość alkoholu we krwi, 607,62 zł wynagrodzenie biegłego za sporządzenie opinii art. 618 f kpk oraz 70 zł tytułem opłaty od kary – art. 3 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U. 1983, Nr 49, poz. 223. ze zm.)

/-/ Małgorzata Kurjata

POUCZENIE

1.  W terminie zawitym 7 (siedmiu) dni od daty ogłoszeniawyroku strona , podmiot określony w art. 416, a gdy ustawa przewiduje doręczenie wyroku, od daty jego doręczenia, strona, a w wypadku wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu, także pokrzywdzony / pokrzywdzona, mogą złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony, wymienionego podmiotu oraz pokrzywdzonego / pokrzywdzonej od złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie.Wniosek niepochodzący od oskarżonego powinien wskazywać tego z oskarżonych, którego dotyczy.

Wniosek powinien zawierać: oznaczenie organu, do którego jest skierowany, oraz sprawy, której dotyczy; oznaczenie oraz adres wnoszącego pismo; treść wniosku; datę i podpis składającego pismo. Za osobę, która nie może się podpisać, pismo podpisuje osoba przez nią upoważniona, ze wskazaniem przyczyny złożenia swego podpisu. We wniosku należy wskazać, czy dotyczy całości wyroku czy też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu / oskarżonej, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu. Wniosek niepochodzący od oskarżonego / oskarżonej powinien również wskazywać oskarżonego / oskarżoną, którego / której dotyczy § 2. Dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, termin wymieniony w § 1 biegnie od daty doręczenia mu wyroku.

3.  3(art. 119 k.p.k. i art. 422 § 1 i 2 k.p.k.).

Czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna (art. 122 § 1 k.p.k.).

Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia (art. 123 § 1 i 3 k.p.k.).

Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego statku morskiego – kapitanowi statku (art. 124 k.p.k.).

Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona w zawitym terminie 7 (siedmiu) dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana (art. 126 § 1 k.p.k.).

2.  Od wyroku sądu pierwszej instancji stronom, podmiotowi określonemu w art. 416,a pokrzywdzonemu / pokrzywdzonej od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu,, przysługuje apelacja (art. 444 § 1 k.p.k.). ²⁾

3.  Termin zawity do wniesienia apelacji wynosi 14 (czternaście) dni i biegnie dla każdego uprawnionego od daty doręczenia mu wyroku z uzasadnieniem (art. 122 § 2 k.p.k. i art. 445 § 1 k.p.k.).

4.  Apelację wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżony wyrok (art. 428 § 1 k.p.k.).

5.  Oskarżony / oskarżona ma prawo do korzystania przy sporządzeniu apelacji z pomocy ustanowionego przez siebie obrońcy (art. 6 k.p.k. i art. 83 § 1 k.p.k.), a strona inna niż oskarżony / oskarżona może ustanowić pełnomocnika (art. 87 § 1 k.p.k.). Do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego / oskarżoną pozbawionego / pozbawioną wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba (art. 83 § 1 k.p.k.). Apelacja od wyroku sądu okręgowego, która nie pochodzi od prokuratoralub pełnomocnika będącego radcą prawnym, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego (art. 446 § 1 k.p.k.).

6.  Wydatki związane z ustanowieniem obrońcy albo pełnomocnika wykłada strona, która go ustanowiła (art. 620 k.p.k.).

7.  Oskarżony / oskarżona / pokrzywdzony / pokrzywdzona w wypadku wydania na posiedzeniu wyroku warunkowo umarzającego postępowanie / oskarżyciel posiłkowy / oskarżyciel prywatny nieposiadający / nieposiadająca obrońcy / pełnomocnika może złożyć wniosek o wyznaczenie obrońcy / pełnomocnika w celu sporządzenia apelacji. Wnioskujący może zostać obciążony kosztami wyznaczenia takiego obrońcy / pełnomocnika (art. 444 § 2 i 3 k.p.k.).

8.  Obrońca / pełnomocnik z urzędu wyznaczany jest z listy obrońców / pełnomocników lub jest pozbawiony wolności(art. 81a § 1 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

9.  Wniosek o wyznaczenie obrońcy / pełnomocnika z urzędu prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy rozpoznaje niezwłocznie. Jeżeli okoliczności wskazują na konieczność natychmiastowego podjęcia obrony / reprezentacji, prezes sądu, sąd lub referendarz sądowy, telefonicznie lub w inny sposób stosownie do okoliczności, powiadamia stronę oraz obrońcę / pełnomocnika o wyznaczeniu obrońcy / pełnomocnika z urzędu (art. 81a § 2 i 3 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

10.  Strona może mieć jednocześnie nie więcej niż trzech obrońców albo pełnomocników (art. 77 k.p.k. i art. 88 zd. 2 k.p.k.).

11.  Apelację co do winy uważa się za zwróconą przeciwko całości wyroku (art. 447 § 1 k.p.k.).

12.  Apelację co do kary uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych (art. 447 § 2 k.p.k.).

13.  Apelację co do środka karnego uważa się za zwróconą przeciwko całości rozstrzygnięcia o środkach karnych. Zaskarżyć można również brak rozstrzygnięcia w przedmiocie środka karnego (art. 447 § 3 k.p.k.).

14.  3W apelacji można podnosić zarzuty, które nie stanowiły lub nie mogły stanowić przedmiotu zażalenia (art. 447 § 4 k.p.k.).

15.  Podstawą apelacji nie może być błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia, oraz rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka, związane z treścią zawartego porozumienia w sprawie wydania wyroku skazującego, wymierzenia określonej kary lub środka karnego, orzeczenie przepadku lub środka kompensacyjnego lub rozstrzygnięcia w przedmiocie poniesienia kosztów procesu (art. 447 § 5 k.p.k.).

16.  Prezes sądu pierwszej instancji odmówi przyjęcia apelacji, jeżeli apelacja zostanie wniesiona po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalna z mocy ustawy (art. 429 § 1 k.p.k.).

17.  Jeżeli oskarżony / oskarżona jest nieletni / nieletnia lub ubezwłasnowolniony / ubezwłasnowolniona, jego / jej przedstawiciel ustawowy lub osoba, pod której pieczą oskarżony / oskarżona pozostaje, może podejmować na jego / jej korzyść wszelkie czynności procesowe, a przede wszystkim wnosić środki zaskarżenia, składać wnioski oraz ustanowić obrońcę (art. 76 k.p.k.).

18.  (inne informacje wskazane przez sąd, nieuwzględnione w pkt 1-17) ³⁾

Wyjaśnienie:

W treści pouczenia, w nawiasach wskazano między innymi podstawę prawną danego twierdzenia; użyty skrót „k.p.k.” oznacza ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, której tekst został zamieszczony w Dzienniku Ustaw z 1997 r. Nr 89, poz. 555 i niektórych Dziennikach opublikowanych później.

1)  stosuje się w sprawach o przestępstwa, z wyłączeniem spraw o przestępstwa skarbowe

2)  o ile przepisy nie stanowią inaczej; jeśli przepis stanowi inaczej to należy pouczyć strony stosownie do brzmienia tego przepisu

3)  uwzględnia się, o ile sąd tak postanowi